Met vallen en opstaan heb ik geleerd om een balans kunnen creëren tussen mijn mantelzorg taken en mijn privéleven.

De controle meer en meer los te laten betreffende de zorgtaken waardoor ik extra hulp kon vragen en inzetten.

Op het moment dat het thuis niet meer gaat dat je je niet schuldig voelt dat ze opgenomen zijn in een tehuis.

Bewust tijd voor mezelf te nemen.

Met duidelijke communicatie te hebben op het niveau van het ziekteproces waar mijn ouders in zaten, een goed contact te hebben en liefdevol met ze om te gaan.

Hoe belangrijk het is om duidelijke en goede communicatie met de zorgverleners te hebben.

Hoe om te gaan met het “verlies” van je ouders tijdens het dementieproces, je zit al in een rouwproces tijdens de ziekte omdat je steeds meer je ouders verliest zoals ze waren.